Lobpyn Tseczu Rinpocze
Młodość
Lobpyn Tseczu Rinpocze urodził się w 1918 roku w Bhutanie. W wieku siedmiu lat rozpoczął edukację buddyjską w głównym bhutańskim klasztorze Punakha Dzong. Gdy miał trzynaście lat, wyjechał ze swoim nauczycielem Szierabem Dordże Rinpocze, wielkim joginem Linii Drukpa Kagju, do Nepalu. Tam pod jego kierunkiem studiował i medytował. Praktykowali w surowych warunkach w jaskiniach Himalajów, często położonych w bardzo niedostępnych miejscach. W wieku dziewiętnastu lat Tseczu Rinpocze zdecydował się dokończyć formalną edukację. Powrócił więc do Bhutanu, gdzie w studiował przez pięć lat w jednym z klasztorów, uzyskując tytuł khenpo. Kiedy w 1941 roku siedemnastoletni wówczas 16 Karmapa przyjechał ze swoją pierwszą oficjalną wizytą do Bhutanu, by udzielić jego mieszkańcom i rodzinie królewskiej inicjacji i nauk, obaj młodzieńcy zostali sobie przedstawieni. Połączyła ich przyjaźń. 16 Karmapa został również nauczycielem Tseczu Rinpocze i przekazał mu wiele nauk linii Kagju. Ich wzajemna relacja była wyjątkowa, a 16 Karmapa miał do Tseczu Rinpocze ogromne zaufanie. Kiedy po śmierci 16 Karmapy wielu wysokich rinpocze rozpoczęło poszukiwania jego następcy, to właśnie Tseczu Rinpocze był tym, który go odnalazł.
Po ukończeniu studiów Tseczu Rinpocze wrócił do Nepalu do swojego nauczyciela Szieraba Dordże. Na wielu odosobnieniach przeprowadzonych pod jego kierunkiem opanował do mistrzostwa praktykę medytacji.
Buddyzm w Azji
Po śmierci Szieraba Dordże w 1944 roku rozpoczął się nowy etap w życiu Rinpocze. Przejął on opiekę nad pięcioma klasztorami Szieraba Dordże oraz zajął się renowacją najstarszej na świecie stupy – Swajambu. Jako pierwszy zaczął zakładać formalne organizacje i zrzeszenia buddyjskie, które zajmowały się organizowaniem kongresów, zapraszaniem nauczycieli buddyjskich i buddystów z sąsiednich krajów. Był wieloletnim przewodniczącym Buddyjskiej Sanghi w całych nepalskich Himalajach oraz członkiem stowarzyszenia Rozwój Lumbini (Lumbini to miejsce urodzenia historycznego Buddy). Był także założycielem Centrum Dharmy Buddy w Katmandu. Dzięki jego wysiłkowi powstał tam kompleks kilku budynków, składający się z dwupiętrowej świątyni, pomieszczeń mieszkalnych dla mnichów i mniszek, domu noclegowego dla gości oraz budynku gospodarczego mieszczącego biuro, kuchnię i wspólną jadalnię – dla ludzi z klasztoru i świeckich.
Tseczu Rinpocze mocno zaangażował się również w działalność społeczną. Budował wiszące nad przełęczami mosty, ułatwiające komunikację i skracające w niektórych miejscach podróże z dwóch dni do kilkunastu godzin. Zakładał też sierocińce i szkoły. W tym czasie Nepalczycy w większości byli analfabetami, nie mieli świadomości narodowej i społecznej; nie podlegali spisom ludności, nie mieli dostępu do szkół. Tseczu Rinpocze troszczył się o buddyjskie mniejszości religijne w Nepalu, dbając o to, aby mogły żyć zgodnie ze swoją tradycją, korzystając z tych samych praw i przywilejów, co hinduiści. Kiedy po latach zaczęli do Nepalu napływać uchodźcy z Tybetu, pomagał im się osiedlić i rozpocząć nowe życie.
Buddyzm w Europie
Rinpocze był jednym z najbardziej znaczących nauczycieli Lamy Ole Nydahla i jego żony Hannah. Na przestrzeni trzydziestu lat wiele wspólnie podróżowali. Tseczu Rinpocze wielokrotnie odwiedzał ośrodki Diamentowej Drogi założone przez Hannah Nydahl i Lamę Ole Nydahla – udzielał w nich nauk i niezliczonych inicjacji. Tseczu Rinpocze był również autorytetem w dziedzinie budowy stup – budowli reprezentujących umysł Buddy, będących charakterystycznym elementem kultury buddyjskiej. Kontynuował pracę swojego nauczyciela Szieraba Dordże, zajmując się w Katmandu renowacją najstarszej stupy na świecie – Swajambu. Współpracując z Lamą Ole i Hannah Nydahl budował także stupy w Europie. Pod jego duchowym przewodnictwem i na podstawie jego wskazówek zostało zbudowanych osiemnaście stup. Czternaście z nich powstało za życia Tseczu Rinpocze, między innymi w Hiszpanii, Austrii, Niemczech, Rosji, Szwajcarii i Polsce. W Polsce, w ośrodku odosobnieniowym w Kucharach koło Warszawy, znajdują się dwie stupy: mniejsza Stupa Oświecenia oraz większa Stupa Cudów. Po śmierci Tseczu Rinpocze zainaugurowane zostały cztery kolejne, zbudowane według jego wskazówek – w Meksyku, Danii, Grecji i Hiszpanii. Olbrzymia Stupa Oświecenia w Benalmadenie w Hiszpanii jest klejnotem wieńczącym dorobek jego życia. Została zainaugurowana po jego śmierci przez Lamę Ole Nydahla i Kunziga Szamara Rinpocze.
Lobpyn Tseczu Rinpocze zmarł 10 czerwca 2003 roku w wieku 85 lat.