Za pomocą metod Buddy dążymy do rozpoznania prawdziwej natury naszego umysłu. Możemy to osiągnąć po pierwsze dzięki wiedzy – sprawdzonym wskazówkom, do których mamy zaufanie; po drugie medytacji – metodzie pomagającej nam doświadczyć tego, co zrozumieliśmy; w końcu dzięki pozytywnym działaniom, które umacniają to, co osiągnęliśmy.

Medytując w codziennym życiu, czy to w ośrodku, czy w domu, nie porzucamy ani pracy, ani kręgu przyjaciół i nie opuszczamy swych naturalnych ścieżek rozwoju. Staramy się medytować regularnie, ale przede wszystkim próbujemy we wszystkich codziennych sytuacjach utrzymywać najwyższy pogląd: postrzegać świat jako promieniujący znaczeniem, a wszystkie istoty jako potencjalnych buddów. Odpowiednio do swoich możliwości wspieramy innych medytujących oraz miejsca przeznaczone do praktyki – ośrodki medytacyjne.

Decydując się na odosobnienie medytacyjne, chcemy w pełni wykorzystać nasz czas i poświęcić go praktyce. Odosobnienie oznacza, że dystansujemy się wobec naszych nawyków i codziennego życia, a skupiamy się wyłącznie na naukach i medytacji. Osoby początkujące zapewne będą dobrze się czuły na prowadzonych przez nauczycieli buddyjskich kursach medytacyjnych organizowanych zarówno w miejskich, jak i położonych z dala od miast ośrodkach Diamentowej Drogi. To zazwyczaj kilka dni intensywnej praktyki medytacyjnej połączonej z wykładami podróżujących nauczycieli oraz sesjami pytań i odpowiedzi. Osoby bardziej zaawansowane w praktyce mogą natomiast udać się do któregoś z ośrodków odosobnieniowych Diamentowej Drogi położonych poza miastem – na odosobnienie indywidualne lub z bliską osobą. W tym przypadku dobrze jest skonsultować odosobnienie z nauczycielem, następnie zaplanować codzienną praktykę i konsekwentnie realizować założony plan.